Zaterdag 20 juli 2013.
We zijn wéér naar Erp geweest.
Marianne en ik én dit keer ging Loes ook mee.
We gingen echt voor de uitgekleurde bandjes, liefst met mooie dauwdruppels erop.
Lijfjes vol schitterende twinkelingen in een vroeg zonnetje......We zagen het al helemaal voor ons.
We spraken dan ook heel vroeg af en vertrokken om 05.30 uur.
Maar daar aangekomen was er geen dauw te bekennen, helaas! Onze laarzen werden wel nat maar geen dauw! (hadden we daarvoor de wekker gezet om ca. 04.45 uur..)
De bewolking bleef ook hardnekkiger dan we hadden gedacht.De jassen bleven gewoon aan.
Alle drie benieuwd wat wel en niet zou lukken, want het licht was niet best. Maar we laten ons letterlijk niet snel uit het veld slaan;-) en gaan ieder op onze eigen manier aan de gang.
On-y-va....
Zo hadden we hem al eerder gezien>
Maar zo wilden we hem ook wel zien>
en daarmee mijn doel bereikt!
Bandheidelibel man uitgekleurd
Sympetrum pedemontanum
Er vlogen er ca. 100!
Maar de weg naar uitgekleurde libelle, dat is nog een lange weg te gaan...
Dit is een grotere libellensoort, welke weet ik niet.
Maar na het lezen van de blog van Marianne wel: een viervlek!
Hieronder dus wel een bandheidelibel
Niet te geloven, dat deze bandheidelibel uit zo'n piepklein larvehuidje komt.
Na het uitkruipen op kleur komen. Het libellenbloed wordt door het lijf en de vleugel-aderen gepompt.
heel vaag zijn de bruine banden op de paarlemoeren vleugels al te zien.
(Wat moet dat wel niet met een zonnetje voor effect geweest zijn...)
We lopen uren te dwalen speurend, wachtend, zoekend en genietend.
Marianne redde een heidelibel en nadat hij even is bijgekomen vloog hij gelukkig weer weg.
bruinrode heidelibel - Sympetrum striolatum
Steenrode heidelibel- Sympetrum vulgatum
(Is natuurlijk geen goed foto, maar de kleurcombinatie van de bloem en de kleur
van de libel deed het hem toch.)
Zonder hangsnor en geel-zwarte poten: de bruinrode heidelibel>
Sympetrum striolatum
Maar ik kwam vooral voor de bandjes en daar had ik alleen een bewijsplaatje van. Ik wilde er nog wel wat close-ups van hebben. Ze zijn alleen niet zo gewillig,en er werd door ons heel wat geroepen uit frustratie! Dat was ook wel weer vermakelijk, want zo herkenbaar.
Maar, krijg je een kans moet je die dan ook zeker benutten.
Het wordt een hele serie over één bandje.
F 2.8 dan maar....
De jongere exemplaren wilden beter poseren.
en veel op F.4 en 5.6
Dit vond ik heel leuk om te doen.
en restje van wat er nog meer te zien was:
zwarte heidelibellen, vlogen er ook weer>
Sympetrum danae
overal springen ook sprinkhaantjes rond.
Moerassprinkhaan - Stethophyma grossum
en weer zo'n 20 Sint.-Jansvlinders
en het fraaie zandblauwtje(plant)
Het was weer een geslaagde tocht en heel gezellig!
en bedankt voor de foto-tips, ik ga er zeker wat mee doen!
(bedankt voor je bezoek aan mijn blog!)
En vergeet niet op de blog van Marianne te kijken voor haar versie van ...toch ook dauw!
