De paarse bessen van de Callicarpa zijn een lekkernij voor lijsterachtigen. Een zwartkop of zwarte roodstaart heb ik dit jaar nog niet in de tuin gezien. Maar wie weet komen ze nog. De struik zit nog vol bessen.
Dit zijn maar gewone plaatjes van de soorten die in de tuin komen. De jonge merel vind ik wel eigenwijs en leuk. Om nog maar te zwijgen over de rover in de tuin...
Met een blog-pauze valt het dus wel mee....nu al weer een blogje. Maar ik hoefde er de deur niet voor uit!
Pimpelmees - Cyanistes caeruleus
Koolmees - Paus major
Ik heb alleen in de winter vinken in de tuin en dan ook maar een of twee. Dit jaar nu al zes, zeven tegelijk. De kans dat daar in de winter een keep bij komt is daarmee vergroot, dus moet ik goed opletten.
Vink - Fringilla coelebs (vrouw)
Vink - Fringilla coelebs (man)
Roodborst - Erithacus rubecula
het nieuwe voederhuisje is goedgekeurd.
Roodborst - Erithacus rubecula
Huismus - Passer domesticus
Merel - Turdus merula
Heel af en toe vliegt er een groepje schreeuwende parkieten langs. Het zijn er al jaren niet meer dan zes of acht, maar meestal twee... Dat valt dus nog mee. In het najaar zoeken ze naar bessen en kleine appeltjes of een slinger pinda's.
Eén kwam in de tuin...weer een bewijsplaatje meer ook niet.
Maar dan.... een heerlijk extraatje !!
Ik zat op de bank op mijn camera te kijken of er wat foto's vanaf konden. Toen werden mijn ogen naar de tuin getrokken...SPERWER op de schutting!
Eén klik en weg was ie. Ik moest wel lachen toen ik zag dat de foto nog acceptabel was ook!
Sperwer - Accipiter nisus
Dat was leuk, alleen jammer dat ik er zo'n beroerde achtergrond bij had...
De volgende dag had ik de Sony (aan de monopod) op de eettafel dichter bij het raam liggen.
Terwijl ik in de keuken bezig was, werden opnieuw mijn ogen getrokken naar de tuin en jawel....op het schuurdakje zat weer de Sperwer !!!
Hij bleef wat langer zitten, maar helaas met de rug naar mij toe. Gelukkig draaide hij zijn kop wel helemaal om, vreemd gezicht, maar toch leuk.. Eerst had ik nog de ramen van de achterburen erop, maar heel voorzichtig bewegend kon ik een positie kiezen met alleen de stenen muur als achtergrond .....en adem uit....
Ik had er schik in.
Sperwer-mannetje in de regen...met een achtergrond die je echt niet wilt.
Now we are talking....
En het was even droog...
Zo ver kon hij zijn kop dus draaien.
Alle zintuigen gericht op geluid en beweging. Maar mij had hij niet gezien, dus bleef hij zitten op het randje van de schuur.
Bij onderstaande foto's zie je links het felle zonlicht op de veren. Dat zie je wel vaker tussen de buien door en er volgde dan ook een enorme regenbui.
Het regende behoorlijk door...
Hij wist dat er vele vogeltjes in mijn tuin waren en hij wachtte zijn kans af. Maar alle vinken, mussen en mezen waren in no-time in een hoge conifeer verdwenen en hielden zich muisstil.... Fascinerend om te zien. Pas toen de sperwer weg was en twee eksters en twee tortelduiven weer de tuin in vlogen, kwamen de vogels een voor een uit de conifeer tevoorschijn: groen licht!
En zo prijkt hij nu als achtergrond op mijn laptop:
Een vogelvriendin van me zei: zie je wel Maria, nu je er even niet echt op uit kunt gaan, komen de vogels gewoon naar jou toe 😊
Werd november toch nog speciaal...
